Na twaalf uur reizen en 6 verschillende treinen, komen Ben en ik eindelijk aan in Praag. Het uur vertraging van onze trein in Frankfurt heeft al onze aansluitingen in de war gestuurd. Maar gelukkig kon dat onze “positive attitude” niet deren!

En wie komen we tegen op het perron? Ivana, een jeugdvriendin. Ze ontvangt ons met een grote glimlach.

We nemen de metro naar haar appartement. Ik geniet er echt van om de lijnen en geometrische vormen van de metrostations te fotograferen. Aangekomen in haar wijk, vallen meteen de bijna identieke woontorens op. Ze drukken ons met de neus op 40 jaar communisme. Een realiteit die op architecturaal vlak mijlenver af staat van het historische centrum. Ondanks deze sporen van een duistere periode, houden de locals wel van hun buurt, ze laten er de hond uit en de kinderen sleeën terwijl het sneeuwt. Praag is een leuke stad om te wonen!

De volgende dag wandelen we door de kleurrijke straten van de stad wanneer Ivana me verklapt dat ze best wel fier is Tsjechische te zijn. Met een diplomaat als vader reisde ze van het ene land naar het andere, maar uiteindelijk besliste ze terug te keren naar haar geboorteland om er aan haar professionele leven te beginnen.

Ze houdt heel erg veel van de hoofdstad en laat me alle must-sees zien: de Karelsbrug, de John Lennon-muur, het museum van Tsjechisch kubisme, het Certovka-kanaal … En natuurlijk ook hét icoon van Praag: het middeleeuws astronomisch uurwerk, aan de zuidkant van het stadhuis. Om het uur wordt het uur geslagen en komt er een parade van de 12 apostelen voorbij. Ik kan er jammer genoeg geen foto van tonen aangezien het uurwerk gerestaureerd werd toen we er waren. Gelukkig had ik het 8 jaar geleden al eens gezien tijdens mijn laatste bezoek.

Tijdens onze wandeling stel ik Ivana enkele vragen om te weten te komen wat haar zo aan de stad bindt.

Wat mis je wanneer je Praag verlaat?

Zonder enige twijfel de Praagse Burcht. Telkens wanneer ik terugkom van een reis, doe ik niets liever dan tram 9 te nemen. Tijdens het traject kan ik de Karelsbrug en de Burcht bewonderen. De meeste passagiers kijken ook even op van hun telefoon of hun boek om het prachtige zicht te bewonderen. Praag zou Praag niet zijn zonder zijn Burcht.

Wat is je lievelingsplekje?

Ik hou heel erg van de wijken Mala Strana en Staré Mesto, die een rijke geschiedenis hebben. En op het gevaar af in herhaling te vallen: alle plekken vanwaar je de Praagse Burcht kan zien.

Welke plekken zou jij aanbevelen om foto’s te maken van de stad?

Je hebt een fantastisch uitzicht op de stad van aan het Strahousky’ klooster. Ik kan je ook het uitzicht vanop de Smetanovo Nabrézi aanbevelen, de promenade langs de Vltava, de langste rivier van het land.

Wat is je Tsjechische lievelingsgerecht en waar moet je gaan eten?

De “Vepro Knedlo zelo”, een gerecht op basis van varkensvlees, Tsjechische dumplings en zuurkool. Ik kan je het restaurant U Medvidhu aanbevelen (letterlijk vertaald: Bij de berenwelpen) waar je alle Tsjechische specialiteiten kan vinden. Ook de locals gaan er eten, je kan er dus zonder zorgen gaan eten.

Naast de toeristische hotspots, hadden Ben en ik ook de kans om plekken die een rechtstreekse link met fotografie hebben, te bezoeken. We hebben eerst en vooral een productiesite van CEWE bezocht. We worden ontvangen door Adam van de marketingafdeling en meneer Rambousek, die verantwoordelijk is voor de productie van CEWE Tsjechië. We leren er o.a. dat er meer dan 1000 verschillende producten zijn en dat hier jaarlijks 60 miljoen foto’s afgedrukt worden. Alle producten worden manueel verwerkt en met zorg verpakt om intact bij de klant geleverd te worden. Tijdens ons bezoek praten we met onze gastheren over de toekomst van het afdrukken van foto’s. Ik ben verrast wanneer ik hoor dat volgens de Photo Marketing Association slechts 2% van alle gemaakte foto’s in de wereld ook effectief afgedrukt worden. Het is dus belangrijk voor CEWE dat het zichzelf blijft heruitvinden en mee is met de nieuwste trends. Meneer Rambousek sluit het bezoek af door ons uit te leggen dat de mensen de kans bieden om hun herinneringen te bewaren datgene is wat hem het meest boeit in zijn werk. Die filosofie wordt trouwens door iedereen binnen CEWE gedeeld. Door kwaliteitsvolle fotoproducten en -afdrukken te maken, vullen we onze huizen met onze reizen, herinneringen en emoties.

Fotografieliefhebbers moeten, tot slot, absoluut langsgaan in de Leica fotogalerij, waar om de 2 maanden een andere fototentoonstelling te zien is. De werken die er nu tentoongesteld worden, zijn van de fotograaf Marek Musik. De Tsjech maakte reportages op het Burning Man kunstenfestival in de woestijn van Nevada, in Israël en in Zuid-Afrika. Een tentoonstelling waar je het warm van krijgt!

De tijd is aangebroken om Praag, zijn brug, zijn Burcht, zijn parken, zijn peperkoek, zijn Tredelnik en Ivana achter ons te laten. Ben en ikzelf nemen de nachttrein richting Polen. In Krakow wachten er ons nieuwe avonturen. Tot gauw!