Nog één week en dan beginnen de Special Olympics in Gent. Zoals je eerder al kon lezen op onze blog, steunen we met CEWE de atleten van het Sint-Truidense WIRIC, een ondersteuningscentrum voor volwassen personen met een handicap. Onze oproep naar vrijwilligers/amateur-fotografen die tijdens de competities foto’s willen maken van de WIRIC-atleten, viel niet in dovemansoren. We legden onze fotografen allemaal hetzelfde vragenlijstje voor en vroegen hen waar hun passie voor fotografie vandaan kwam, wat hun lievelingscamera is, hun specialiteit en hun favoriete bestemming. Tot slot leggen ze ook uit waarom ze ingingen op onze oproep.
Heinz van Roye: “Een foto zegt meer dan woorden”
Heinz (41) werkt als zelfstandige in de bouw en is ook zelfstandig fotograaf. “Ik ben al van kindsbeen af gepassioneerd door fotografie. Mijn eerste lessen in de toen nog analoge fotografie kreeg ik op m’n 13de. Mijn vader was naast z’n werk ook fotograaf en had een eigen donkere kamer”. Hoewel hij zich een veelzijdig fotograaf noemt, houdt hij er vooral van om mensen te fotograferen: “iedereen is uniek en daar wil ik het mooie van vastleggen, een foto zegt meer dan woorden. Ik specialiseer me vooral in ‘kinderfotografie’. Ik hou van het speelse en het ongedwongen zichzelf zijn”.
Als Nikon-fanaat is de D800 zijn echte nummer 1. Zijn favoriete lenzen zijn de 24-70mm f2.8 en de 70-200mm f 2.8. Zijn favoriete bestemming? “Het liefst zou ik de wereld rondtrekken want er zijn zoveel ultieme bestemmingen. Als ik nu direct zou moeten kiezen, heb ik twee bestemmingen die bovenaan m’n lijstje staan: Zuid-Afrika voor de natuur en New York voor de skyline. Zijn motivatie om present te zijn op de Special Olympics? “Heel simpel, zoals ik graag kinderen fotografeer omdat ze steeds zichzelf zijn, zo zijn ook de atleten van de Special Olympics steeds zichzelf, niet nadenkend over hoe ze zich wel of niet moeten uitdrukken, niet nadenkend hoe anderen naar hen kijken… En dat maakt deze mensen zo mooi!”
Nico Mombaerts: “Net die dingen vastleggen waar je uren naar kunt kijken zonder woorden maakt fotografie zo mooi”
Nico (34) is Experienced Validation Engineer bij CTG Europe en zelfstandig webdesigner & fotograaf in bijberoep. Fotografie werd zijn passie met de opkomst van de digitale fotografie. “Een beeld zegt meer dan duizend woorden”, vat hij zijn passie samen. “Net die dingen vastleggen waar je uren naar kunt kijken zonder woorden maakt fotografie zo mooi”. Zijn specialiteiten zijn portretten, sport en street. Zijn droom is ooit een Canon EOS 5D mark III te hebben, maar voorlopig doet hij alles met een Canon EOS 600D in combinatie met een Tamron 18-200 en een Sigma 70-300.
“New York en de States in het algemeen zijn mijn ultieme bestemmingen, plaatsen waar veel typische cultuur aanwezig is”. Hij heeft op onze oproep gereageerd “omdat je daar zoveel unieke en krachtige beelden kan maken maar vooral omdat het voor een goed doel is. Uit ervaring weet ik hoeveel liefde en dankbaarheid je van deze mensen krijgt en dat motiveert mij alleen maar om er het beste van mezelf in te leggen”.
Mil Cambré: “Ik vind het fijn iets te kunnen laten zien waar anderen dikwijls geen oog voor hebben”
Mil (53) werkt bij de gemeente Lille en verzorgt er het licht vervoer. Sinds een drietal jaar verdiept hij zich in de digitale fotografie, maar in zijn jeugd maakte hij heel veel dia’s. “Ik vind het fijn om van iets een foto te maken voor het nageslacht of om iets te kunnen laten zien waar anderen dikwijls geen oog voor hebben. Het liefst van al zit ik in de natuur en maak ik foto’s van vlinders, libellen, vogels…. Als het maar beestjes zijn”. Mil droomt van een 5D Mark III en in de toekomst zou hij graag een lichtgevoelige lens van 200 mm 2.8 willen aanschaffen.
Hij trekt het liefst naar Oostenrijk, maar houdt net zo goed van de natuur in eigen land. Waarom hij gereageerd heeft op de oproep? “Omdat ik van thuis uit het vrijwilligerswerk met de paplepel meekreeg. Ik heb bovendien net een tweedaagse cursus gevolgd over sportfotografie en misschien kan ik via deze weg ook nog een beetje ervaring opdoen”.
François Cauliez: “Foto’s vertellen het verhaal van ons leven”
Ook François (40), zaakvoerder van communicatiebureau com com com, had al in zijn prille jeugd de fotografiemicrobe te pakken. “Voor mijn eerste communie vroeg ik al een fototoestel en in het 1ste jaar middelbaar moesten we 2 keuzevakken kiezen en ik koos voor fotografie. Sindsdien heb ik altijd heel vaak en heel veel gefotografeerd. Foto’s vertellen het verhaal van ons leven”. Zijn favoriete toestel is misschien een wat ongewone keuze: de iPhone 5. “Ik gebruik hem natuurlijk niet voor alles, maar ik maak er toch heel vaak foto’s mee. Vorig jaar op reis merkte ik bijvoorbeeld dat ik meer foto’s met mijn iPhone getrokken had dan met mijn Canon. Ik gebruik altijd de Hipstamatic app voor de bijzonder fraaie effecten. En doordat ik mijn toestel bijna altijd op zak heb, trek ik ook van alles. Ik heb niet echt een specialiteit. Ik fotografeer de dingen die me opvallen, die bijzonder lijken, ook al zijn ze alledaags. En dat kan net zo goed een portret zijn als een actiefoto op het strand of een stedelijke omgeving”. Zijn motivatie om tijdens de Special Olympics naar Gent af te zakken? “Ik doe zelf vrij intensief aan sport en ik hou van de aparte sfeer die rond dergelijke evenementen hangt, alsof je in een soort microkosmos zit. Bovendien wil ik de atleten op die manier een hart onder de riem steken”.